“فَلَا يَقنِطَنَّكَ إبطَاءُ إجابَتِه فإنّ العَطيّةَ عَلى قَدرِ النيّةِ”

‘كندى در اجابت دعا، تو را نا اميد نسازد، زيرا كه اجابت به ميزان نيت است’.

امام علی علیه السلام در اينجا اولا از نوميدى نهى مى كنند و منشاء پيدايش نوميدى را هم بطور ضمنى آورده اند و آن عدم اجابت دعاست كه بصورت محسوس مى بينيم تاخير در اجابت دعاها در بسيارى از مواقع حالت زدگى و يأس و نوميدى را بدنبال دارد و امام بزرگوار از پيدايش چنىن حالتى نهى مى كنند و بعد از آن بذكر مطلب بسيار مهم و قابل توجهى مى پردازند و آن، عوامل تأخير در اجابت يا عدم اجابت است.
اولين مطلبى را كه در اين رابطه آورده اند اين است كه عطا و بخشش الهى به ميزان نيت است. و بنابراين، نيت خير و تصميم صحيح و انسانى، موجب تسريع در اجابت است و نيات سوء و اراده هاى باطل و انگيزه هاى نادرست، موجب تاخير اجابت و يا عدم اجابت خواهد گرديد.
گاهى حوائج و مقاصد انسان، ناشى از يك نيست سوء و باطل است؛ مانند كسي كه از خدا خانه مى خواهد، زيرا ديده كه رفيقش خانه اى وسيع و زيبا دارد و اين موضوع او را به تنگ آورده و مى خواهد به هر وسيله اى هست يك خانه ى آنچنانى را فراهم بياورد. و يا گاهى از اوقات حاجت او در طريق يك امر شيطانى است، مانند كسى كه از خدا خانه مى خواهد، ولى درون او را كه بررسى كنيم به اين مطالب مى رسيم كه او خانه را براى تفاخر و برترى جوئى مى خواهد و نظرش اين است كه در مقام مفاخره و فخر فروشى از ديگران عقب نماند و نسبت به آنها كمى و كاستى نداشته باشد.
بسيارى از دعاها فاقد اوصاف لازم است و منشاء و مبداء آن يا هدف آن يك جريان شيطانى است و از اينرو به هدف اجابت نمى رسد و ما فقط خود موضوع مورد حاجت را مى بينيم كه امرى مباح يا مستحب و مطلوب است و از اينكه آن را از خداوند خواسته ايم و اجابت نشده سخت نگران و ناراحت مى شويم و ديگر به مفاسدى كه در آغاز اين موضوع قرار گرفته و يا در رشته ى معلولات آن است و بر آن مترتب خواهد شد غفلت داريم.

و ممكن است مقصود از كلام شريف امام عليه السلام ‘انّ العطية بقدر النية’ اين باشد كه عطاياى الهى وابستگى مستقيم به نيات انسان دارد؛ هر اندازه انسان داراى خلوص نيت و پاكى ضمير باشد دعاهاى را به اجابت نزديكتر است و هر اندازه كه داراى نيات شر و فاسد باشد، از اجابت دورتر و فاصله ى او زيادتر مى باشد.
غرض آنكه ملاک نيات انسانى در مطلق امور، در اجابت دعاها اثر مستقيم دارد و بصورت كلى بايد نيات انسان اصلاح گردد و دعا كننده، انسانى خوش نيت و داراى سلامت فكر باشد و به نفع جامعه و برادران و خواهران مسلمان خود بينديشد تا هنگامى كه دعا مى كند مورد عنايت خداوند قرار گرفته و دعاهاى او به اجابت برسد.
و احتمال مى رود كه مقصود اين باشد كه انسان در مقام درخواست چيزى از خدا، با تمام وجود و با احساس نيازمندى، آن را از خداى تعالى طلب كند و تنها با زبان از خدا طلب حاجت نكند و بلاشك دعائى كه انسان از عمق جان كرده و با تمام وجود چيزى را از خداوند بخواهد، غير از دعائى است كه تنها با زبان بوده و دل و جان او همراهى نداشته باشد.

منبع: به سوى مدينه فاضله، على كريمى،شرح نامه 31 نهج البلاغه

قرآن، برترین کتاب

گرایش همگانی مردم و به ویژه نسل جوان به ایده ها و آرمان های انقلاب اسلامی که در سایه سار درخت پربرگ و بار اسلام و نسیم حیات بخش معنوی آن شکل گرفت، این توقّع را ایجاد می کند که کتاب هایی به دور از افراط و تفریط در مسیر راه آنان قرار گیرد و روح همه تشنگان حقیقت را، از آب گوارای دین باوری و خداخواهی سیراب سازد. بر این اساس، قرآن کریم این کلام آسمانیِ آخرین فرستاده خدا، با دارابودن پاسخ تمام مسایل و نیازهای مادی و معنوی تمامی انسان ها در طول تاریخ، بهترین کتاب برای عامه مردم، به ویژه محقّقان می باشد و می توان با گسترش فرهنگ قرآنی در جامعه، بهره های معنوی فراوانی از این کتاب عزیز و سترگ گرفت و آن را به کار بست.

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره):

باید خیلی خیلی ملتفت باشیم که از مفاد إنّی تارک ٌ فیکم الثقلین - که قرآن و عترت است و خدا آنها را برای ما قرار داده است - جدا نشویم و گر نه در دارالضّیافه ی گرگ ها قرار می گیرید. همه ملتفت باشید -که از قرآن و اهلبیت علیهم السلام که باطنشان یکی است - جدا نشوید به این طرف و آن طرف نروید زیرا منحرفان به فانیات تعلبق دارند و سخنانشان یا باطل است یا دروغ.
بنابراین با کافران و سرانشان و افراد مانند انها، ابدا رفاقت و دوستی – و هر چه بدین معناست – نداشته باشید. اگر هم یک مصاحبتی با آنان کردید، شما باطل انها را بگیرید و [عقائد] حق را به آنها بدهید؛ نه اینکه آنها باطلشان را به شما تزریق کنند یا حق شما را از دستتان بگیرند.

منبع : مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی بهجت (ره) ,